Necronomicon

  BÖLÜM 3 (Kitabın Sırrı) Yıkım 1352 yılında şeytana hizmet eden bir grup Baş Rahibin tüm kötülükleri içinde barındıran bir kitabı yazmaya karar vermeleriyle başlamıştı. 8 kişilik baş rahip grubu dünyanın her yerinden toplattıkları karabüyücüleri ve karanlık hizmetkarlarının bildikleri tüm büyüleri bu kitaba geçirmiş ve onların kanlarıyla sayfaları yazmaya başlamışlardı. Yazdıkları her sayfada kitap sanki canlanırcasına tepki veriyor için de barındırdığı kötülük kapağına işleniyordu. Cehennemin en kötü iblislerini çağırmaktan, canlı bir bedenin karanlık tarafa geçmesine, iblislere hükmetmekten, Ölüleri diriltmeye kadar tüm kötülüklerin yazıldığı bu kitaba necronomicon denildi. Necronomicon yazılmaya devam ettikce gücü artmaya devam ediyordu. Kitap artık onu yazanlara ve elinde tutanlara seslenmeye başlamıştı.   Baş rahipler kitabın giderek artan gücünden korkmaya başlamışlardı.   Kitabı yazmayı durdurarak onu bir odaya kilitlemeye

  BÖLÜM 2 (Eski Dost) Virane evin kapısının önüne geldiğinde yürüyecek gücü kalmamıştı. Kapıyı araladı, ve bahçeden kapıya doğru yürümeye devam etti. Gıcırdayan ahşap basamakları bir bir çıktı ve kapıyı vurdu. Bi süre bekledikten sonra kapıyı eski dostu Jack açtı, ‘’Gelebilmene sevindim, Takip ediliyormusun ?’’. Aronin konuşmaya bile gücü yoktu ve kafasını hayır dercesine hafifçe salladı. Jack ‘’ içeri gir’’ diyerek Aroni içeri çekti. Antik eşyalar, kitaplar ve parşomenlerle dolu evin zar zor ışık alan toz kaplı odasına geçtiler. ‘’Otur, biraz soluklan’’ dedi Jack ve devam etti  ‘’Anlat, Neler oldu.’’. Aron kitabı önünde duran masaya bırakarak, ‘’ elçiler kitap için geldiler, çok kalabalıklardı bi kısmını geri püskürtmeyi başarmıştık. Ama çok sürmeden daha fazla elçi etrafımızı sardı. Kitabı alıp ormana doğru kaçmaya başladım, diğerlerini yakaladılar ormanın derinliklerinde izimi kaybettirdim. Ve yanına geldim hepsi bu kadar.’’ Diyerek kitaba baktı.

  BÖLÜM 1 (Kaçış) Koşmaya devam ederken, yaklaştıklarını hissediyor du. Ağaçların arasından karanlıkta izini kaybettirmeye çalışırken, Bir yandan kitaptan gelen seslere karşı koymaya çalışıyor bir yandan peşindekileri atlatmaya çalışıyordu. Ormanın derinliklerine doğru ilerlemeye devam etti, hava kararmaya başladıkça kitaptan gelen sesler yükseliyor, peşindekiler ise daha fazla yakınlaşıyordu. Artık yakalanması an meselesiydi. Yorulmaya başlamıştı, koşmaya devam ederken ayağının ağaç köküne takılmasıyla yere kapaklandı, Birkaç metre ilerisine düşen kitabın sayfaları açılmış yaprakları dağılmıştı. Kitaptan gelen sesleri daha net duyuyordu dizlerinin üzerine çökerek arkasına baktı yaklaşan süliyetleri görür gibiydi. Zaman kalmadı tek çare kitaba kulak vermek diyerek kitaba doğru hamle yaptı, Sayfaları karıştırmaya başlarken kendi kendine mırıldanıyordu ‘’Nerde bu nerde’’. Sayfalarını hızlıca karıştırdığı esnada ‘’işte burda’’ diyerek okumaya başladı.